หยาง เฮ่า (จีน: 楊浩; 22 พฤศจิกายน ค.ศ. 586- ค.ศ. 618) รู้จักกันในพระนาม เจ้าชายแห่งฉิน (秦王) เป็นหนึ่งในผู้อ้างสิทธิ์ในบัลลังก์ของราชวงศ์สุยของจีน ในตอนท้ายของราชวงศ์หยาง เฮ่า เป็นพระราชนัดดาของปฐมจักรพรรดิสุยเหวิน พระราชบิดาของพระองค์หยาง จุน เป็นเจ้าชายแห่งฉิน หยาง เฮ่า เป็นหนึ่งในพระโอรสสองพระองค์ของหยาง จุน และพระมารดาของพระองค์คือเจ้าหญิงชุยในฤดูใบไม้ผลิ 618 กับอาณาจักรสุยห้อมล้อมด้วยการก่อกบฏต่าง ๆ หยาง เฮ่า ประทับอยู่กับจักรพรรดิสุยหยางที่เจียงตู เมื่อการยึดอำนาจนำโดยนายพลอวี้เหวินฮั่วจี๋ ปลงพระชนม์จักรพรรดิสุยยาง อวี้เหวินฮั่วจี๋ยังสังหารพระญาติของจักรพรรดิสุยหยางและขุนนางระดับสูงอีกด้วย อย่างไรก็ตาม เนื่องจากหยาง เฮ่าเป็นสหายกับน้องชายของอวี้เหวินฮั่วจี๋ อวี้เหวินซื่อจี๋ (宇文智及) อวี้เหวินซื่อจี๋จึงเกลี้ยกล่อมอวี้เหวินฮั่วจี๋ ให้ละเว้น หยาง เฮ่าและต่อมา หยาง เฮ่าก็ได้รับการประกาศเป็นจักรพรรดิตามคำสั่งที่ออกในนามของจักรพรรดินีเซียว พระมเหสีของจักรพรรดิสุยหยาง แม้ว่าอวี้เหวินฮั่วจี๋ จะเป็นผู้ที่มีอำนาจที่แท้จริงในฐานะผู้สำเร็จราชการไม่มีหลักฐานที่บ่งชี้ว่าอวี้เหวินฮั่วจี๋ อนุญาตให้หยาง เฮ่า ใช้อำนาจของจักรพรรดิ ในไม่ช้าอวี้เหวินฮั่วจี๋ก็ละทิ้งเจียงตู และเป็นผู้นำกองทัพสุยที่เหลือขึ้นทางเหนือ ในระหว่างขบวน หยาง เฮ่า ถูกกักบริเวณในสำนักบริหารเคลื่อนที่ (尚書省, Shanghu Sheng ) ภายใต้การกวดขันอย่างเข้มงวด พระราชกฤษฎีกาลงนามโดยหยาง เฮ่า แต่ทรงไม่ได้รับอนุญาตให้พบกับขุนนาง ในไม่ช้าเมื่อเห็นว่ากำลังทหารลดน้อยลง อวี้เหวินฮั่วจี๋ก็ตัดสินใจที่จะเป็นจักรพรรดิในขณะที่เขายังมีชีวิตอยู่ ดังนั้นจึงวางยาพิษหยาง เฮ่า และประกาศตัวเองว่าเป็นจักรพรรดิแห่งรัฐฉู่